Bir çıkmaz sokaktayım.
Teslimin.
Ellerim başımda.
Güller var karşımda.
Nutkum tutulmuş benim.
Bir caizim, say ki köleyim.
Say ki hiçim, divaneyim.
Unuttum ben kimin.
Suretim nerede benim?
Sendelenir benliğim.
Yitik bir baş, vakur bir bakış.
Tozdan dumana dönmüş.
Bir gece gözleri bilmece:
Dost mu, düşman mı?
Kim bu, kim bu?
Susturur beni
Dilimden, gönlüme
Taş duvarın gülleri.
Taş Duvar

Şair
Yorum yapılmamış