Merhaba değerli okurlarım. Bu ayki yazımda Çiftlerde Ortak Yaşam İlişkisi’nden bahsetmek istiyorum. İlişki sorunlarını, ortak yaşam birlikteliklerini bir kaç yazı dizisi ile dile getirmeye çalışacağım.
İlişki, sevgi umuduyla başlar. İki tarafın kısa sürede birbirine aşırı bağımlı duruma gelmesi, giderek açık yada maskelenmiş kızgınlık duygularının gelişmesine neden olur. Çünkü her biri diğerinin özelliğini engelleyen bir etken olarak algılamaya başlar. Böylece sevgiye ulaşmak için kurulan beraberliğe genellikle sadist- mazoşist ögeleri içeren olumsuz duygular egemen olmaya başlar. Çoğu zaman kişiler bu sürecin bilincinde değildir ya da fark eder gibi olsalar da durumu görmezden gelmeye çalışarak ilişkiyi sürdürürler. Bir yandan ilişkiyi sona erdirerek özgürleşme isteği, diğer yandan ilişkinin sona ermesi olasılığına karşı geliştirilen yoğun bir korkunun meydana getirdiği korku sürekli yaşanır. Bazen taraflardan biri ilişkiye son vermek istercesine davranırken, diğeri ilişkiyi koruma çabası gösterir. Sonra bir dönem gelir, roller değişir, kaçanın ve kovalayanın yeri değişir. Ama tahterevalli hiçbir zaman yatay duruma gelmez, bazen biri, bazen diğeri yukarıdadır. Dolayısıyla huzurda ulaşılmaz taraflardan biri ilişkiye son verir. İlişkinin sona ermesi özgürlük yerine yetersiz bir benlikten kaynaklanan bunalımı da birlikte getireceğinden yeni ortak yaşam ilişkileri acele olarak ve gerçek bir seçim yapmadan kurulur yada ilişki kurma korkusu gelişebilir. Ve kişi duygusal dünyasının üzerine bir kabuk örer.
İlişkiler sevgi umuduyla başlar. Her iki taraf da birbirine aşırı bağımlı olmadığından, ilişkinin içinde yok olmaktan korkmaz. Özerk birer varlık olduğundan bağımsız yaşantılarından edindikleri zenginlikleri ilişkiye katarak beraberliğin sürekli bir evrim içinde olabilmesini sağlar.
Bu, kişilerin birbirlerini ilişki içinde kapamaya çalışmadıkları, birbirlerinin özelliklerine saygı gösterebildikleri, birbirini yitirme korkusunun yaşanmadığı bir beraberliktir. Gerçek sevgidir.
İlginç olan bir yön de ortak yaşam ilişkisi kurma eğilimi gösteren kişilerin birbirlerini bulmada gösterdikleri çabukluk ve beceridir. Bir bilinçli bir seçim yapmaksızın olağanüstü bir sezgi yoluyla, iki kişinin birbirine doğru yaklaşması biçiminde gerçekleşir. Herkes kendi benliğinin ulaştığı olgunluk derecesinde birini bulur.
Sevgilerimle.
