AH GAZZEM!
Kalemim yazamadı senin yaşadığını,
Yaşadığın vahşetin onca acılarını,
Dile getirmeye bile utanır oldu yüzler,
Boğazda düğümlendi söylenecek sözler.
AH GAZZEM!
Minnacık kefenler bebeklere sarıldı,
Bu acıya Analar feryat edip ağladı,
Sabır timsali ile Eyüp örnek verildi,
Gazzeliler bir tek Allah bizlere vekil dedi.
AH GAZZEM!
Söylenecek sözler senle tükeniverdi,
Akan gözyaşlarına Kudüs dertleniverdi,
Dünya suskun, ümmet sessiz bu zulme,
Bir avuç mücahit meydan okur ölüme.
AH GAZZEM!
Kimi zaman bir çocuğun ağzındaki dua,
Bazı zaman ise zalime oldun beddua,
Kazandınız dünyada Firdevs cennetini,
Zorlu mücadele ile kestirdiniz bileti.
AH GAZZEM!
Kurudu yaprak soldu nazenin çiçekler,
Dünyada kalktı semaya onlarca eller,
Yeni dünyaya gelen o körpecik bebekler,
Mahşerde cümlemizi Rabbe şikayet eder.
