Bulut Gözlü Kadın

Yücel İnegöllü 48 Görüntüleme Yorum ekle
1 Dak. Okuma

Zümrüt yeşiliydi bakışların,
Maviydi kanatları sevdanın,
Beyaz güvercindi yüreğin,
Bulut gözlü kadın.
Dans ederdi mutluluk,
Hülyalı dudaklarında…
Adı dahi yoktu zamanın,
Kaybolmuştu o an,
Sonsuzluğunda sevdanın…
Oysa şimdi…
Bulut gözlü kadın,
Yolcuydu bilinmez diyarlara.
Bırakmıştı ardında,
En koyusunu hicranın.
Yaralıydı güvercin,
Kanadı kırıktı sevdanın,
Duyguları tarumar,
Paramparçaydı hayalleri,
Hazanı fısıldıyordu.
Acı bir tebessüm vardı.
Yorgun dudaklarında,
Boynu büküktü sevdanın,
Zümrüt yeşili sararmıştı,
Yaprak döküyordu bakışları,
Hüzünlüydü rüzgarlar,
Yağdı yağacak gözleri,
Oysa şimdi yaşıyordu,
Hazanın en koyusunu,
Bulut gözlü kadın…

Bu İçeriği Paylaş
Bağlantılar:
Yazar
Yorum yap

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Exit mobile version