Hüzün Düştü Gönlüme

Arife Özden 40 Görüntüleme Yorum ekle
1 Dak. Okuma

Gülistandan soldu gitti o güller,
Bamteline hüzün düştü gönlümün.
Penceremde şakır iken bülbüller,
Baharına hazan düştü gönlümün.

Gözyaşlarım kirpiğimden döküldü,
Kapısında aşka boyun büküldü,
Özüm, ruhum can evimden söküldü,
Gizlerine ayan düştü gönlümün.

Miski amber kokun değdi sızıma,
Hasretini kazımışlar yazıma,
Nakışlanmış içim dışım sazıma,
Dost eline yaban düştü gönlümün.

Tebessümle kıvrılırdı dudağın,
Al olurdu gül goncalı yanağın,
Bakışımla can bulurdu dimağın,
Gerçeğine yalan düştü gönlümün.

Yerle yeksan oldum çilem bitmedi,
Yüreğime ukde kaldı gitmedi,
Anlatmaya kalem kağıt yetmedi,
Dillerine aman düştü gönlümün.

Bu İçeriği Paylaş
Yazan Arife Özden
Bağlantılar:
Şair
Yorum yap

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Exit mobile version