İçim Yangın Yeri Efkarım Dinmez

Arife Özden 53 Görüntüleme Yorum ekle
1 Dak. Okuma

Bulutlar hayrandı ahu bakışa,
Göz bebeğindeki enfes nakışa,
Gayrı dur denilmez gider akışa,
Kurudu topraklar yağmurlar inmez,
İçim yangın yeri efkarım dinmez.

Ruhumdan akardı yoluna sedef,
Gönlümde hüzünler birikmiş kef kef,
Bu güzel sevdayı ettin de telef,
Boşuna uğraşma kor ateş sönmez,
İçim yangın yeri efkarım dinmez.

Yoluna dizildi mor menekşeler,
Yüzümden silindi eski neşeler,
Sıradandı artık yok telaşeler,
Kırıldı umutlar geriye dönmez,
İçim yangın yeri efkarım dinmez.

Bilmem ki bu sızı diner mi bir gün?
Biter mi hasretin biter mi sürgün?
Omzuma başını koydun daha dün,
Yokluğun bir yara yüreğe sinmez,
İçim yangın yeri efkarım dinmez.

Bu İçeriği Paylaş
Yazan Arife Özden
Bağlantılar:
Şair
Yorum yap

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Exit mobile version