Zorbalık mı Şaka mı

Gülden Keleş 69 Görüntüleme Yorum ekle
2 Dak. Okuma

Zorbalık daha üstün veya güçlü olanın karşısındakine isteklerini yaptırmak amacıyla o kişinin gözünü korkutarak onu ezme davranışlarında bulunmasıdır. Kişinin istemediği şekilde ona davranarak; vurma, itme, tükürme, bulunulan ortamdan dışlama gibi zorbalıklar olabileceği gibi lakap takma, dalga geçme, kişinin özellikleri ile alay etme gibi davranışlarda da bulunulabilir.

Zorbalıkla ilgili yanlış inanışlarımız olduğu için bazen zorbalığın zorbalık olduğunu anlayamayabiliriz. Bu yanlış inanışlar şunlardır: “Bir başkasını kızdırmak eğlencelidir, o benim arkadaşım ve onu kızdırdığım zaman çok eğleniyorum, karşımdaki benim bu davranışlarımı hak ediyor o yüzden böyle davranıyorum, zorbalıkla baş etmenin en iyi yolu zorbayla kavga etmektir” gibi inanışlar yanlış inanışlardır. Başta çocuklar olmak üzere toplumun her kesimini olumsuz etkilemektedir, çocuklar böyle öğrendiği takdirde zorba yetişkin olarak hayatlarını sürdüreceklerdir. Yapmanız gereken ilk şey bir çocuğa zorbalık ve şaka arasındaki farkı anlatmaktır.

Peki bu ince çizgiyi nasıl fark ettirebilirsiniz?

Zorba olmayan durumlarda herkes eşittir, empati vardır, kin yoktur, kimsenin canı yanmaz, sonucunda kırgınlık olmaz, seviyesi vardır, karşıdakinin sınırları gözetilir, kimse üzülmez, kırgınlık yoktur, hakaret yoktur, kişilik sınırları aşılmaz.

Bir durum karşısında kişi kendisini kötü hissetme, üzülme, dışlanma gibi duygular içerisinde hissederse bu zorbalığa uğradığını gösterebilir. Bu durumda neler yapılabilir?

Kişi yetişkin veya çocuk fark etmez, kişilik sınırlarını net bir şekilde çizmelidir. Kendisine ait olan bir bedene o istemediği takdirde kimsenin dokunamayacağını, şaka altında böyle bir davranışa göz yummaması gerektiğini bilmelidir. Ben dili kullanarak kendisini ifade etmeli, baş edemediği durumlarda bir başkasının desteğini alabileceğini bilmelidir.

Zorbalık unutulabilecek veya katlanılabilecek bir durum değildir, bunun bilincinde olarak kişi haklarını bilip bunları korumalıdır. Burada en büyük sorumluluk yetişkinlere düşmektedir, çocuklarınızın sınırlarını öğretmeli ve o sınırlara öncelikle kendiniz saygı duymalısınız. Çocuğunuzun sınırlarını siz görmezden gelir, saygı duymazsanız çocuk normal olanın bu olduğunu düşünür.

Bu İçeriği Paylaş
Bağlantılar:
Psikolog
Yorum yap

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Exit mobile version