Kimsem yok biliyor musun anne? Eskiden ağlarken yakalardın beni. Şimdi göz yaşlarım akmıyor, Ve hiçbir şey o günlerdeki gibi yakmıyor anne! Ziyaret gibi ...

– Anneler ölmemeli – ……. Harcadığım bir hayatın kıyısında, Düşlerimden uzak, Yüksek düşüşler yaşıyorum. Sırtımda nahoş bir yel, Kolları boynuma dayalı bir uçurumun. ...

Eski bir eylüle benzer gülüşleri, Mutlulukları saklamış gamzelerinin derinliklerine. Yemin etmiş sanki gecelere, gündüzlere, Gülmemeye.. Çentik çentik solmuş zifir saçları, Yırtılmış sessizliği haykırıyor ...

Kaşları kara, gözleri deniz mavisi. Saçları siyah, yüzü, güzel kadın! Dudakları şiir döktüren. Kokusu içime sinen. Ellerinde güller biten. Başına beyaz örtü takan. ...

Senelerce bekledim bir yuva kuramadım, Mutluluk bulutlarda uzanıp saramadım, Nerden çıktı karşıma onu da kıramadım, O da vefasız, o da hayırsız çıktı anne. ...