İnsan bazen ne söylediğini unutmaz da, nasıl söylediğini unutur. Oysa hayatta birçok kapıyı açan ya da kapatan tam da budur: Üslup. Bir gece padişah, rüyasında bütün dişlerinin döküldüğünü, yemek bile yiyemez hâle geldiğini görür. Sıkıntı ve elem içinde uyanır. Hemen tâbircibaşının huzuruna getirilmesini emreder. Uyku sersemi tâbircibaşı, gözlerini oğuştura oğuştura padişahın huzuruna çıkar. Padişah, beklemeden rüyasını anlatır ve sorar: —…
“Bana sorun çıkarma!” diye bağırdı adam. “O kadından hoşlanmadığımı biliyorsun.” Sustu kadın. Yıllardır susuyordu. Ne zaman bir isteğini dile getirecek olsa azarlanıyor, talepleri yok sayılıyordu. Oysa ne demişti ki? Tek isteği, arkadaşıyla kahve içmekti. Ama adam hiddetle bağırdı: “O eve gitmeni istemiyorum. O kadının da bu eve gelmesini istemiyorum.” Hep böyle olurdu. Kocasına bir türlü arkadaş beğendiremezdi. Kimle görüşmek istese…
Yaşam, bir soluk almak ve bir soluk vermek arasında. Yaşadıklarımız ise anlardan ibaret. Dünyaya geldiğimiz andan itibaren geri sayımın içindeyiz. İleri gittiğimizi sanırken, geri geri gidiyor; bize bahşedilen yaşamı tüketiyoruz. Bir gün mutlu, huzurlu; bir diğer gün ise hayatımızdan bezdiğimiz oluyor yaşam döngüsünde. “Yaşamak ne güzel” diye haykırırken; “Yaşamak bu kadar zor olmamalı, ne tadı var ne de tuzu yaşamın”…
Ölünce kokar papatyalar; Derin mavi saklar içinde, Beyazın sadeliğinde, Sarının tavrında. İlk korktuğumda Anlamıştım oysa, Maviden koptuğumu. Sonra anladım ki Kopan mavi değil, Dalından ayrılan Benmişim, Papatyayı anımsatan.
Şöyle dışarı çıktığımız zaman, bir esneme hissi ile birlikte temiz havayı ciğerlerimize kadar soluyup, kafamızı sağa sola çevirirken insanların koşuşturmalarını uzunca izledikten sonra kendimizce şu muhasebeyi yapmamız gerekir… Dünyamızı ısıtan güneş, saçlarımızı hafiften savuran rüzgâr, bütün yorgunluğumuzu alan toprak alanlar, şehrin aralıklı köşelerinde akan sular, hayat mücadelesi ile birlikte bir koşuşturma içerisinde olan insanlar… Her şeyin kıymetini bilmek gerekir. Şöyle…
İnsan, beden ve ruh mekanizması içerisinde var olan bir varlıktır. Varoluşu, anne…
Şöyle bir düşündüm de, ne de çok korkularımız var, değil mi? Yüzleşmek…
Haydar, ayakkabı sandığını omzuna bindirerek elindeki nasırlara, ayağındaki mantarlara bakmadan inadına yürüyordu.…
Gönülden hoş geldin diyerek bir dostun karşılamasına ne kadar muhtacız, bilmem farkında…
Bir nefesle başlayan, bir sırrı taşıyan, bir hayale bürünen varlık: İnsan… Hem…
Sizi tüketen, fazlasıyla yoran, ikili ilişkilerinizde boğuluyor gibi hissettiren... İstekleri ve beklentileriyle…
Aldanmak ve aldatmak ikisi de aynı kökten meydana gelmektedir. Kökü “AL” ve…
İnsanın hayatındaki en temel ihtiyaçlardan biri, yaşadığı deneyimlere anlam katabilmektir. Psikolojide “varoluşsal…
Günümüzde aile içi ilişkiler, yalnızca aynı çatı altında yaşamakla sınırlı değil; dijital…
Hiç düşündüm mü ya da bir kalbe dokunurken orada neler var aklına geldi mi? Allah kulunun kalbine bakıp kırk kere nazar ederken, sen kaç kere kırdın, dönüp arkana baktın mı?…
Hesabınıza giriş yapın