Kabullenmeye başladığın o gün seni sen yapanların kabullendiklerin olduğunu göreceksin. Çocukluk tramvaların, ayrılıklar, ölümler; belki minicik sandığımız ama iltihap bağlayan ve bir türlü ...

Derler ki insan bir yakınını kaybedince içinde 40 mum yanarmış ve bu mumlar her gün birer birer sönermiş. Ama 40. olan son mum ...

Kırgınlığım mevsim geçişlerinden miydi insan geçişlerinden miydi bilmiyordum. Ne de olsa hayatımızdan gelip geçenler kırgınlıklara yol açabiliyordu. Kırgınlıkların çoğu da fazla anlam yüklememizdendi. ...

Ne zamanki birilerinde bir sahtelik sezsek iki yüzlülük damgasını yapıştırıp alnına, sıyrılıveririz oracıkta söylenecek tüm sözlerden. Bir de binbir surat diye dillendirdiklerimiz vardır ...

Bir öykümüz olsa, duyan öyküsü sansa… Öykümüz böylece dallanıp budaklansa… (Lavinia / Özdemir Asaf) Herkes yaşamak için düşse peşine, yakasına yapışınca bırakmak istemese. ...

Tüm sesler avaz avaz çıkmıştı bir yola. Birbirinden habersiz, onca lakırdı vardı. Kimsenin birbirini duymadığı bir kaosun içinde, debelenerek geçiyordu tüm zamanlar. Sesler ...

Işıklı düşleri vardır benim öykülerimin,her sabah güneşi sarıp sarmalamadan gelemezler kendilerine. Sözcüklerim boylu boyunca yayılır ya bir denizin arsız mavisine ya ormanların sevda ...

Bir çocuk sesi yankılanıyor kulaklarımda. İçten bir telaş sardı, dört bir yanımı! Ne yapacağım şimdi? Uyandım işte, uyandım bak gördün mü diye, haykırmak ...

Kadının hikâyesi başlayalı epey olmuştu aslında. Fakat öykünün tam da bu kısmı yeni bir sayfada yer alıyordu. Kırgınlığı -belki de kızgınlığı- kimeydi bilmiyordu. ...

Ben seni çok sevdim. Sen iki sevgi dolu kalbin yoluna düşen tohum oldun. Çiçek gibi açtın ömürlerine. Kolay değildi seninle geçen günleri. Olsun… ...