Kanlı Feza

Ah şu tarûmar olmuş gönlümde
Bir ahval beliriyor ki ansızın, ne fena!
Hasret diyorum adına lakin söylemeliyim:
Gideni beklemekten hicap ediyorum,
Kırlangıç damağında filizleniyor arş titreten vaveyla
Veryansın ediyor sırtımı dayadığım dağ
Boyum yaşım aştıkça sızlıyorum
Bülbül vahlarda, kırmızı neşeyle şakımıyor
Dolunayı izledikçe anımsıyorum
Şüheda bozgun, şüheda karanlık
Bir kanlı feza barınıyor kuytularımda
Duvarlarında hüzün, buharlarında yangın
Can çekişiyor beste ile bestekâr
Mağlup meşe, galip kor
El ele tutuşmuş dönüyorlar intizarımda.