İçimde eskidi bil ki varlığın,
Kırılan aynamda göremiyorum.
Yabancı gözlerdi dönüp baktığın,
Ne yanlış, ne doğru bilemiyorum.
Susmaya yeminli olsa da dilim,
Kalem eşliğinde yazıyor elim.
Susmayıp çalınsa sazımda telim,
Günden güne bitip tükeniyorum.
Yabancı bakışla geçtin yanımdan,
Sıyrıldı hayalin her bir anımdan.
Kelimem dökülmez olmuş canımdan,
Benden gidişini seyrediyorum.
Yalvardım susarak kendi dilime,
Kırıldı aynalar yüzümden önce.
Yürekten dökülen her bir kelime,
Kağıda alıp da dökemiyorum.
Artık ne ben kaldım ne de izim var,
Aynaya bakınca boş bir yüzüm var.
Derman, söyleyecek son bir sözüm var:
İçimde öldün de diyemiyorum.
