Elisa

Adınız neydi, bilmiyorum.
Belki hiç tanışmadık.
Tanımadım sizi.
Şöyle deniz kenarına oturmuşum;
Sizin geçmenizi bekliyorum,
Rüzgarın eteklerinizi okşadığı bir yerden.
Gün batımından geliyorsunuz.
Saçlarınız güneşe değip de
Bir ışık huzmesiyle yansıdığında yüzüme,
Sizinle öyle tanıştığımı hatırlıyorum.
İnce topuklarınızın seslerini ezberleyip,
Sizi karşı kıyılardan tanırdık.
Önceleri erken gelirdiniz,
Olurdu bazan,
Güneşten kaçırdığınız gözlerinizi görürdük.
Soluksuz heyecanlar içinde,
Hep size özlem duyardık.
Kalbiniz var mıydı bilmiyorum,
Göğüsünüzün altında.
Elleriniz hep renkliydi oysa,
Gün batımı saatlerinden,
Beyaz bulutlardan,
Mavi yağmurdan,
Tırnaklarınızdaki tüm ojelerden
Daha renkliydi elleriniz.
Ve siz nasıl da kayıtsız kaldınız
Onca zaman, onca insana.
Siz kimdiniz?
Neden girdiniz hayatımıza?