Saatlerin zamanları bölemediği kuytularda,
Kendini budayan yufka yürekler,
Gölgesi ağır günlerin,
Evladiyelik acılarını bastırırken içinde,
Saklanır
Manası bakışlarında büyüyen sessizliğin ardına.
Yüzünden silinip giden tebessümleri
Ve
Sömürülmüş ruhunun kalıntılarında,
Ucu yanık mektuplar yollayıp
Hasretini çektiği huzura,
Akıbeti belirsiz hayatın
Son dediği her sancısında…
Uzayan gecelerin
Görkemli iç büzülmeleri arasından
Aralayıp kirpiklerini,
İnceldiği yerden koparılamayan
Zorunlu bağların
İnfaz ettiği tüm güzel hislerden arta kalan,
Bembeyaz mendillerde ıslak bir veda nişanesi.
