Şehidin Gözyaşı

Dalgalanan bir bayrağın gölgesindeydi şehit.
Sonra dağ yamacında nöbet tutan askerin edasında,
Bazen bayrak asılı evindeki hasretteydi şehit.
Bazen ise yol bekleyen nişanlısının gözyaşında,
Ağlayan bir annenin kalbindeydi şehit.
Annenin gözyaşlarını silen babanın ise duasında,
Vatanın tam olarak asaletindeydi şehit.
Yağan yağmurdan sonraki toprak kokusunda,
Dağda açan çiçeklerin kokusundaydı şehit.
Yolunu bekleyen çocuğunun rüyasında,
Memleket sevdasındaydı şehit.
Memleketin her karış toprağında,
Bazen bir şiirde bazen de bir şarkıdaydı şehit.
Bazen ise bir selanın okunuşunda,
Herhangi bir meslekten insanın vedasındaydı şehit.
İnsanların kalabalık olduğu bir cenazenin hüznünde,
Şehitliklerin temiz havasındaydı şehit.
Aniden gelen ölümün acısında,
Sonbaharda dökülen yaprakların sesindeydi şehit.
İlkbaharda açan çiçeklerin renginde,
Her asılı bayrağın kendisindeydi şehit.
Okunan marşların saygısında,
Bir milletin tamda yansımasındaydı şehit.
Bir askerin ise selamında,
Anıtkabir’in ziyaretindeydi şehit.
Ziyaret eden insanların duasında,
İnsanlığın hizmetindeydi şehit.
Şehitler ölmez, vatan bölünmez diyen herkesin ise sevdasında.