Öyküler

Son Kavga

Salonda kanepeye uzanmıştı. Zil çaldı. Gidip kapı deliğinden baktı. Yürüyen bedeniydi ancak aklı hâlâ telefondaki kelimelerdeydi. Silâh sesi duyuldu. – Bahar Hanım aşağıya ...
Öyküler

Zihin Çemberi

Bilincine bu kadar yüklenmek istemezdi. Oysa o bu ağırlığı rüyalarında bile sırtlanmıştı. O gün uzun zamandır planladıkları geziye çıktılar. Doğa yürüyüşü ve konserlerin ...
Denemeler

Kimliğin Bilmecesi

İnsan kendini ne kadar tanır? Ne kadar bilir içindeki okyanusları, mevsimleri bahçeleri baharları… Peki çizebilir mi küçük bir fırçayla bembeyaz bir tuvale her ...
Denemeler

Son

Her eylemin noktayla kavuştuğu andır SON. Başlangıcı olan ve biten eylemlerdir SON. Bazen tek noktadır bitişe işaret eden, bazen üç nokta art arda. ...
Denemeler

Bir Şehir Düşünmek

Bir şehir düşünün şiirsel ritimle sokakları adımlayarak dolaştığınız. Bir şehir düşünün yağmurun melodisini tane tane gönlünüze akıttığınız ve her bir damlanın okyanus ile ...
Öyküler

Bir Yazarın Odası

Sözcükler beynimden bir sel gibi akıyorken ben nasıl karşı koyabilirdim? Varlığımın çığlığında o gün bir masa başına geçip zihnimi kaleme süzüyordum. Şimdi her ...
Öyküler

Renk Geçişi

‘‘Kimsenin oturamayacağı evler yapıyordu. Dokununca dağılan evler. Kül renginde, kendi de kül olan evler. Hani terastan Boğaz’a bakarsınız ya; işte öyle, insana susamış ...
Öyküler

Kırmızı Yol

Yürüyordum… Beynimin dönen çarkları zonklayan bir baş ağrısına çarparak dişlilerin arasında kırılıyordu. Yürüyordum…  Anda kalmanın hazzını tatmak öylesine güçlü nüksetmişti ki derin derin ...

Posts navigation