Ey insan nefsine boyun eğdir,
Al ayağının altına yere değdir.
Oldum diyenin yolu bitmiştir,
Olduğu yerde yitmiştir.
Cürümler vicdanımda sergilenir açıkça,
Ve ben istikbalime ağlarım ağladıkça.
Sen senin için yaşayanları hesapla,
Ölümsüz bulunamaz başka hiçbir hesapla.
Öyle bir mayadır ki hayâ,
İnsan eder koysan tahtaya.
Kalp bedenin Hira’sıdır,
Vicdan aklın sigortasıdır.
İnsan ölüm ile uyanır hayat uykusundan,
Özgürleşir ihtiyaçlarından, tutkusundan.
Hakikat tek kanatlı bir kuş,
İnsan karanlıkta öten baykuş.
Tarihlerine küsenler,
Talihlerine de küserler.
Dünyada her derde indi bir çare,
Ölüm ise kendi kendi bir çare.
Kainatın dilinde beste beste O var,
Enstrüman arama bu seste O var.
Çile suyumuzdur, havamızdır,
Rahatlık en büyük belâmızdır.
Ne garip hayatı ilmek ilmek örmek,
Ve birgün ansızın ve çaresiz ölmek.
İlahi! Muhtaç etme beni dahi bana,
Mağfiret “Allahümme ya Rabbena”
Turan ordusu Kur’ân ordusudur,
Türk’ün en kadim davası budur.
Gel ey insan hakikate ram ol,
Sıyrıl masivadan ve tam ol.
Din en potansiyel vizyondur,
Zikir en etkili motivasyondur.
Küfür tek millet ümmet parça parça,
Bundan yapıştı üstümüze zillet, zulümler çıktı arşa.
Giden gelmez, gelen kalmaz,
İnsan öyle cahil bundan ibret almaz.
Öyle kolay değil ışık vermek,
Önce yanmak, yanmak gerek.
Hiç gördün mü kainatın altında ki temeli,
Görmek için önce Allah önce Allah demeli.
Onlarca asır İLA’yi KELİMETULLAH için ter dökmüş bir ulvi gayeden,
Nasıl Allahsızlık peyda olur hayret, bu muhteşem hikayeden?
Çok oldu okumak buralardan gideli,
O zamandan beri hikmetin elini bıraktı bilgi.
Ey her mücadelede nefsine yenilen,
Kalk silkelen, çalış, geliş, yenilen.
Her şey olurdu bir ayet,
İnsan okuyabilseydi şayet.
İlim sonsuz bir deryadır,
Kaynağı da gayesi de Mevlâ’dır.
Bir nefes kadar yakın iken ukba âlemine,
Dünya için böyle çirkinleşmenin âlemi ne?
Nefes almaktan gaye yalnız Hakkı bilmektir,
O’nun için dik durmak, O’nun için eğilmektir.
