Şiirler

İçim Yangın Yeri Efkarım Dinmez

0

Bulutlar hayrandı ahu bakışa,
Göz bebeğindeki enfes nakışa,
Gayrı dur denilmez gider akışa,
Kurudu topraklar yağmurlar inmez,
İçim yangın yeri efkarım dinmez.

Ruhumdan akardı yoluna sedef,
Gönlümde hüzünler birikmiş kef kef,
Bu güzel sevdayı ettin de telef,
Boşuna uğraşma kor ateş sönmez,
İçim yangın yeri efkarım dinmez.

Yoluna dizildi mor menekşeler,
Yüzümden silindi eski neşeler,
Sıradandı artık yok telaşeler,
Kırıldı umutlar geriye dönmez,
İçim yangın yeri efkarım dinmez.

Bilmem ki bu sızı diner mi bir gün?
Biter mi hasretin biter mi sürgün?
Omzuma başını koydun daha dün,
Yokluğun bir yara yüreğe sinmez,
İçim yangın yeri efkarım dinmez.

Arife Özden

Ahlakın Geometrik Temellendirmesine Dayanan Bir Başyapıt: Etika

Önceki makale

Geçmiş ve Gelecek Arasında

Sonraki makale

Yazarın Diğer Yazıları

Yorum

Yorum yapın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Daha Fazla Şiirler