Yaralı bir serçe kanat çırpıyor gözlerimde,
Çığlık atıyor sessizce derinlerde,
Yol aldı sanki karanlığa doğru,
Karanlığa, bilinmezliğe…
Karanlık mıdır yolumuz sevgili?
Alışır mıyız karanlığa?
Alıştıkça aydınlanır mı yolum yoksa?
Ya bir yol daha varsa, umut hala varsa
Çiçek bahçeleri olacaksa yolumuz,
O yolda küçük dikenler batacaksa ayaklarımıza,
Yine de boğulmalı mıyız karanlığa?
Derin bir mutsuzluk kaplıyor ruhumu,
Sıyrılıp kaçmak mümkün mü sevgili?
Zihnimdeki küçük güzel hatıralara sarılıyorum.
Sarıldıkça yaralanıyorum,
Yaralandıkça daha da sarılıyorum.
Kanım akacak, nefesim kesilecek biliyorum.
Yine de kaçamıyorum…
Karanlığında boğuluyorum sevgili…
Yorum