Ne Çok

Masallarda yaşayan bir hüzün taşırdı gözlerin.
Ya kimsesizdin ya da bu hayatta bir bezgin.
Hıçkırıklar dolusu hasretler okurdu bazen nefesin.
Küçük hayatlarda büyük sevgilerdi ömür dediğin.
Güz vakti şimdi…
Havalar soğuyor yeniden.
Üşüyor sanki o uzak ellerin.
Gözbebeklerinde neler saklanmış,
Neler özlenmiş bir ömür meğer.
Hayat ne kadar acıtmış o dargın yüreğini.
Ne çok yormuş bu dünya seni.
Ne çok…
Şimdi bahar gelmeden bir şiir yazmalı.
Güzler ağlatır bilirsin her insanı.
Gözyaşları şimdi akmalı.