Yokluğun Yağıyor

Serseri rüzgâr getirdi geceyi,
Sensiz ıssız, soğuk odama.
Hain karanlık gece,
Beni benden alıp götürdü,
Hasret ormanlarına.
Ne ay ışığının aydınlığı,
Ne ses, ne bir nefes,
Issızlığın tam ortasında,
Yapayalnız çaresiz bir ben.
Ne sen varsın,
Ne de senden bir iz.
Hani nerede temiz aşkımız?
Nerede o güzel anılarımız…
Hasret ormanlarında,
Yokluğun yağıyor…
Çaresizliğin karanlığına,
Tutsak duygularım,
Sensizliği yaşıyor…