Yazar Tarık Tufan’ın hem geçmişi hem de bugünü anlatan Gece Açan Çiçekleri, Osmanlı döneminde yazılmış eserlere hayran olan okurlara tadı damakta kalacak bir hikâye vaat ediyor.
Roman, 1900’lü yılların İstanbul’unda yaşamış Derviş Ali ile şimdiki zamanda var olan Halide arasında bir köprü kuruyor. Ve siz hem derin bir aşk hikâyesi hem de bir aile dramı okuyorsunuz. Sonra karakterler bir bir içinize işliyor.
Halide ve kardeşlerinin anlatıldığı bölümü Marmara Denizi’ndeki tanker patlaması sebebiyle 1979 yılı zannederek okuyunca kardeşlerin acısı daha çok işime işledi. O yıllarda var olan ailelerin sıkıntılarını tahmin edebildiğimden onların dramı derin bir yara açtı yüreğimde. Dile vurulmayan sessiz çığlıklarını hissettim.
Ancak olmadık bir yerde cep telefonu çaldı. Erkek kardeş telefonu açıp konuştu ve kapattı.
O anda benim için büyü bozuldu. Kardeşlerin can yakan halleri benden uzaklaştı. Sosyal medyada on-on beş saniye boyunca art arda izlediğimiz ve anında duygu durumumuzu değiştiren videolar geldi gözlerimin önüne. Karakterlerin yaşadığı aşkları da acıları da sıradanlaştı. Bunun bende bıraktığı etkiyi merak edip günlerce kendimi sorguladım. Romanlarımı yazarken neden 2020’li yıllardan uzak durmayı seçtiğimin cevabını da böylelikle bulmuş oldum.
Benim için 90’lı yıllar duyguların zirvede yaşandığı ve samimiyetin ön planda olduğu zamanlardı. İnsanlar birbirleriyle gerçekten dost olurdu ve aşkları hakikatti. Ama 2020’li yıllar, ilişkilerin yüzeysel yaşandığı ve ahlaki değerlerin önemini kaybettiği bir dönem olarak bendeki gerçekliğini yitirmiş. Her türlü insani değerin kaybolmaya yüz tuttuğu zaman dilimine karşı başkaldırı niteliğindeymiş ördüğüm duvar. O yılları yazmamakta gayret gösterişimin sebebi, özlediğim samimiyete inanmamammış.
Yazar Tarık Tufan, on yedi yıl önce gittiği bir resim sergisinde İtalyan ressam Fausto Zonaro’nun dervişleri resmettiği bir tablodan etkilendiğini röportajlarında belirttiği, her detayı ilmek ilmek işleyip üzerinde çokça çalıştığını hissettirdiği, okurlarından tam puan alan romanının bana bir aydınlatma yaşattığını bilse tepkisi ne olurdu acaba? Herhalde çok şaşırırdı.
Herkes aynı romanı okur ama başka şeyler hisseder. Sebebi ise kişinin yaşam şekli, eğitim durumu, yaşı, medeni hâli, hatta doğduğu coğrafya olabilir. Ancak aynı zamanda yazarsanız romanlara bakış açınız biraz daha farklı olur.
Gece Açan Çiçekler herkeste değişik duygular uyandırsa da yazımındaki güzellik ve derin mana değişmeyecek. Okurunun zihninde yer edinen romanlarla nadiren karşılaşırsınız. Kalemine sağlık Tarık Tufan. Nice güzel eserlerde buluşmak dileğiyle…
