İki Mayıs akşamı son buldu hayallerim,
Hüzünle yer değişti o tatlı gülüşlerim,
Tekrarı olmayacak, son buldu gelişlerim,
Endişeye gerek yok, bir daha görmem seni.
Ayağını bastığın ne cadde, ne sokakta,
Arabaya bindiğin Merinos’ta, durakta,
Hava nasıl olursa, yağışta ve kurakta,
Endişeye gerek yok, bir daha görmem seni.
Sevildiğimi sandım, ısrar ettim boşuna,
Emir komuta sende, attın oyun dışına,
Öyle arsız değilim, düşmem artık peşine,
Endişeye gerek yok, bir daha görmem seni.
Onurumu sebepsiz ayak altına aldın,
Koşturdun ardın sıra, sonra meydana saldın,
Söylemesen de bile, başka birini buldun,
Endişeye gerek yok, bir daha görmem seni.
Nereden çıktın karşıma, âşık ettin kendine,
Ben seni tanımazdım, yenik düştüm fendine,
Haddini bilmeyenler yanar kendi derdine,
Endişeye gerek yok, bir daha görmem seni.
