Eğitim ve öğretim yılının başlaması ile birlikte çocukların okula adapte olması ve uyum sağlaması önemlidir. Ailelerin ve çocukların yaza ve alışılmış rutine ayak uydurmaya çalışıyor olup okulun açılması ile çocuğu okula alıştırma, kırtasiye alışverişi vs. okul ihtiyaçlarının tamamlanması önemlidir. Ne kadar iki taraf için de zor bir süreç olsa da yeni eğitim yılını iyi değerlendirmek önemlidir.
Okul öncesi çocuğun tatil süresince oynadığı oyunlar, bilgisayar oyunları, aile içi yapılan aktiviteler vb. alışılmış stabil rutinlerin azaltılması ve zaman ayırarak belirli saatler dışında okul ihtiyaçlarının aile ile birlikte tek bir günde değil de haftanın belirli günlerinde yapılması; hem sakin bir şekilde nelerin nasıl alınacağı, hem de çocuğun seçimine göre ona danışarak yapılması önemlidir. Kitabevlerine gidilip seviyesine uygun kitap seçilerek, belirli günlerde ebeveynlerin oturup alınan kitabı okuyup başka bir işle meşgul olmaması; hem çocukta başladığı işi bitirme, dinleme, sosyal-duygusal gelişim, hem de ödevleri aksatmama ve saatinde yapma alışkanlığı kazandırır.
Alınan kırtasiye malzemelerinde ailenin çocuğu önemsemeden “Ben şu rengi beğendim, şunu alacağız; o kalem olmaz, bunu al.” gibi tavırlar sergileyip benmerkezci bir yaklaşım göstermeleri, çocukta ilerleyen zamanlarda özgüven eksikliğine ve kendi başına bir şey yapmak istememesine, çoğu yapılması gereken görev ve sorumluluklarını tek başına yapamamasına farkında olmadan sebebiyet verir. Bu da şu demek değildir tabii ki; örneğin çanta ağır ya da alınan malzemeler ağırsa “O taşısın.” gibi durumlarda hep ona yüklemekten söz etmiyoruz. Mevzu sadece onun yapmak istediği ödevde onu küçümseyecek sözlerde bulunmak, şakada olsa aşağılamak; ona söz hakkı ve seçme hakkı tanımadan her şeyi sizin seçmenizdir. Bu, ailenin kendi bencilliğidir.
O yüzden en basitinden pazar alışverişi dahi yapsanız onunla birlikte pazara gidip “Sen de benimle birlikte pazara gitmek ister misin? Hem bana yardımcı olursun, birlikte seçeriz, sevdiğin meyvelerden alırız.” diyerek çocuk ile akşam meyve suyu ya da birlikte meyve tabağı hazırlayıp onunla hafta sonu güzel bir sohbet ve küçük oyunlarla ona değer katabilirsiniz.
Okul açılmadan önce sabahları erken kalkıp çocuk ile birlikte kahvaltı hazırlamak; onu teşvik edici sözlerle “Bugün birlikte kahvaltı hazırlamak istiyorum, bana yardım etmek ister misin? Çok güzel bir tarif biliyorum, birlikte bakalım mı, hadi bakalım!” diyerek, örneğin domatesten uğur böceği (domatesi yarım kesip bölümleri iki yana ayırıp küçük doğranan zeytinleri benek şeklinde domates üzerine koymak), yumurtayı kırıp baharatlarla gülen yüz yapmak ve birçok şeyi hayal dünyanızı geliştirerek güzel sunumlar ve el yapımı sıkılan içeceklerle süsleyip; hem hayal dünyasına eşlik etmiş, el-motor gelişimine destek sağlamış, güven duygusu kazandırmış olursunuz. Unutulmaz bir mutlulukla okul döneminde erken kalkmasına neden olursunuz.
Verilen ödevlerin yerine getirilmemesi, çocuğun uzun vakitlere kadar sokakta hafta sonu dahilinde okul çıkışı eve girmemesi, öfke kontrolünün sağlanamaması; uygulanan ceza ve şiddetten ötürüdür. Bastırılmış duygular ve “Şımartmasın.” diye esirgenilen sevgi ve değersizlik hissi, çocukta farklı istenmedik geri dönüşlere sebep olur. “Okula gidersen sana şu kadar para vereceğim, dersini yaparsan sana telefon alacağım.” gibi para mahiyetinde ve yerine getirilmesi mümkün olmayan, sırf o an çocuk o işle meşgul olsun diye verilen sözler ve paralar; çocukta ilerleyen zamanlarda aileye güvenmemeye, zor durumda kalmasa dahi yalan söylemeye ve sizden hep para istemeye, hatta sizin ona ihtiyacınız olduğunda “Para verirsen ya da şu kadar para verirsen yaparım.” demesine kadar gidecektir. O yüzden ufak da olsa söylenilen sözler ya da yaptığı yanlışın kötü olduğu denilmez ise; umursamaz bir çocuk olarak hayatına göre oyunlar oynamaya başlayıp ciddiye almamaya devam edecektir.
Aile, anne baba ayna görevindedir; ne yansıtırsan onu görürsün. O yüzden yansıman önemlidir ama ne kadar ışık saçtığına dikkat etmek daha da önemlidir.
