Az Musmutlu Çocuklar

Temiz yürekli çocuklardık biz,
Azla yetinmeyi bilen,
Çok mutlu çocuklar.
Büyüdükçe az mutlu,
Varsıl insanlar olduk.
Ya dünya çok genişledi, biz sığmak istedik,
ya biz çok genişledik, dünya bize sığındı.
Körpe dehlizlerin içerisindeki istiridyelerdik biz,
İncilerle dolu sandukamızda.
Karaya çıkmaya çalıştık,
Hep çok istedik.
Çok istedikçe lime lime olduk,
Kavrulduk, yoğrulduk.
Bilakis, çok istedikçe
Çok yorulduk.
Azla yetinmeyi bilen,
Musmutlu çocuklar
Büyüdüler.
Az mutlu, az umutlu oldular.