Küçük bir çocukken,
Anneme sarıldığımda tüm her şey biterdi.
Büyüdükçe anladım annemin değerini.
İçimdeki çocuğa sordum,
“Anne nedir?” diye.
O da dedi bana,
“Kalbine bak, kalbine dokun.”
O zaman anladım,
İçimdeki anne hep kalbimdeydi.
Kalbim her attığında
Annem gelir aklıma.
Annelerin de iki kalbi vardır:
Biri evlat, diğeri kardeş.
İçimdeki anne, çocukluğumdaki
Çocuğa bakar durur.
Büyüdükçe, yaş aldıkça
Daha fazla olur anne.
İçimdeki anne.
İçimdeki Anne

Bu İçeriği Paylaş
Şair
Yorum yapılmamış
Yorum yapılmamış