Yaşamak debelenir içimde.
Bir fırtına gibi anılarım, hepsini güneşli bir havada hatırlarım.
Ne zaman güneş doğsa odamdan içeri,
Bir rüzgarla dalları kırılır pencere önü çiçeklerimin.
Kış çiçeği büyütmeli artık,
Yaza alışkın değil yaşamak bu bedende.
Yaşamak debelenir içimde.
Yalnızlık, gün ışığına düşman.
Karanlıkla kuşanır sessizlik, uyuyunca geçmeyi bekleyen acılar var,
Gün ışığına düşman gözyaşlarım,
Günleri gecelerle yer değiştirmeli artık.
Gündüz saklamak zor oluyor hüznü,
Ağırlaşıyor her geçen gün tebessüm yüz hatlarımda.
Yaşamak debelenir içimde,
Bir orman büyüttüm gözlerimde,
Ve bir şehir ıslandı yanaklarımda.
Bir şarkı söylemeli yağmurun ritmine uygun,
Dans etmeyi öğrenmeli ağlarken kuşların özgürlüğü,
Uçabilmeyi öğrenmeli terk etmeden yaşadığın yeri,
Ve bir de benim,
Yaşamak debeleniyor içimde.
Yaşamak dans ediyor yağmurlarımla,
Yaşamak anlamlanıyor belki de,
İçimde bir yerde karmakarışık.
Yaşamak Debeleniyor İçimde
Yorum