Şiirler

Kötüsün

0

Kötüsün sen,
İyiliğinden sebep kötüsün.
Onun için kızgınım ya!
Hiç anlamıyorum seni,
Çamurunu üzerine sıçratmak için yolunu gözleyen sokaklardan,
Bile bile neden defaatle yürüdüğünü,
Tekinsiz merhabalara,
Evinsiz sohbetlere neden kandığını.
Halbuki,
Aynı taşlara takılıp, kaçıncı düşüşün bu senin.
Açılacak ve acıyacak her yaranın yeri yurdu çoktan belli,
Hep üzgünsün, hep kederli,
Ne vakit ağlayacak olsan,
Gülmeyi, cebinden çıkarır.
Tadı kaçana kadar çiğner, çürütür.
Eve gelince tükürür atarsın.
Yalan mı?

Hasan Ulaş

Hakkı Tevekkülle Anarken

Önceki makale

Kıskançlık ve Haset Arasındaki Farklar

Sonraki makale

Yazarın Diğer Yazıları

Yorum

Yorum yapın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Daha Fazla Şiirler