Söyleyemediğimle dolu içim,
Sen ki en çok suskunluğumda varsın.
Bu mu doğru diye yaptığın seçim?
Sen ki en çok durgunluğumda varsın.
İçime ekmişin nefretten tohum,
Var gibiyim ama sayende yokum.
Zehirden yaptığın sivriden okum,
Sen ki en çok mutsuzluğumda varsın.
Her gidişin bende kaldı izleri,
Bana yabancıydı sanki gözleri.
Elinde mazinin uçar külleri,
Sen ki en çok yok oluşumda varsın.
DERMANÎ silmişti adını candan,
Kalmadı içinde özlemle anlam.
Unutma, dönüp de gelirsen ondan,
Sen ki en çok dik yokuşumda varsın.
