Dünya, bir sahnedir; her birimiz birer oyuncuyuz.
Hayat, bir oyun; bazen komedi, bazen trajedi.
Her gün sahnede yeni bir perde açılır,
Biz ise rollerimizi oynarız, kaderin oyununda.
Sahne arkasında gizli kalan yaralarımız,
Sevinçlerimiz, acılarımız, umutlarımız.
Her birimiz, hayatın karmaşık dokusunda,
Birer hikaye anlatırız, sessiz sedasız.
Bazen güleriz, bazen ağlarız,
Güneşli günlerde dans ederiz, yağmurlu günlerde ıslanırız.
Yaşamın sahnesinde her an bir sürpriz,
Bazen sevinçle dolu, bazen hüzünle.
İçimizde bir umut ışığı yanar,
Geleceğe dair hayallerimizi taşırız.
Kimi zaman kayboluruz, karanlıkta,
Ama yine de ilerleriz, yol alırız.
Her sahne, bir öğreti saklar içinde,
Her oyun, bir ders verir bize.
Sevgiyle, merhametle, anlayışla dolu,
Bir dünya hayal ederiz, sahnede.
Sahne perdesi indiğinde, sona erdiğinde,
Oyun biter, roller değişir, ama hayat devam eder.
Her birimiz birer oyuncuyuz, sahnede,
Ve bu düzende, her birimizin kendi hikayesi.
