Gülüşün Var Olsun

Yüreğimin,
En kurak topraklarına ektim gülüşünü.
Sonra sessiz,
Ürkek yağmurlarla suladım damla damla,
Üzerine titredim her vuran rüzgarda.
İlk cemre düştü toprağıma,
Gülüşün afacan tomurcuklara,
Ah o masum tomurcuklar…
Dikenlere kafa tutmuş,
Al güllere döndü.
Gülüşün diyorum,
Haylaz, ele avuca sığmaz.
Maviye mi boyadı karanlık gökyüzümü?
Sonu karanlık meçhul yollar,
Utangaç simana mı çıktı?
Yorgun bacaklarım serzenişinden utandı.
Varsın, elini ardına koymasın.
Kopmayı bekleyen kıyametler,
Bugün ak kanatlı güvercinler,
Kırk yamalı umudumun,
Kırk birinci dirilişine şahit olsun.
Memleketime bahar gelmiş sevdiğim,
Gülüşün var olsun…