Ayât-ı Hakk

Ey zübde-i bi-payân, ey âlem-i kevbebe, ey mebde-i bi-rücû!
Sensin mazhâr-i kudret ol server-i hilkâtte
Bir güneş doğdu göklerde, bin güneşler doğdu hikmette
Nûrun zuhûrunda rûh-ı mücerret sensin, sensin ruh-ı müşahhas cevher-i şulede.
Sen Nûn’daki bir nokta, sen rûhtaki bi-vücûd,
Belirir cümle şuun, ayânsın her zerrede.
Kevn-i mekânın hîç senin, kevn-i zamânın hîçlikti
Zulmetten envâra doğru bir hîçlik kervanı yürümekte.
Arş ie kürs serilmekte yedi kat yere, göğe, ibretle bak!
Sahn-ı semâna bir bak, Anka’nın gezdiği bir Kâf imiş âlemde.
Âlem-i Zişân sensin, her güneşte bin zerre sensin,
Kudretiyle nazâr eden şâh-ı envâr Sultân yek vücûd ol beşer-i hilkâtte.