Merhaba.
Bu yazımda asırlardır var olan ve artık pik noktasına ulaşan bir problemden bahsetmeye çalışacağım. İnsanoğlu var olmaya başladığı andan itibaren köklü bir sorunla karşı karşıya kalmıştır. Nitelik açısından farklı anlamlar süregelen şekilde devam etmiştir. Lâkin biz bunları genel çerçevede toparlarsak memnuniyetsizlik parantezinde inceleyebiliriz.
İmkanlarımızın günden güne arttığı, teknolojinin ve yeniliklerin tükenmek bilmeyen bir hızda devam ettiği bir dönemde herhangi bir gelişmeden, değişimden memnun olmak gerçekten zor gözüküyor. Biz insanlar da bu durumu lehimize çevireceğimize, aşırı derecede bir abartıyla memnun olmama rehavetine kapılıyoruz. İş buluyoruz, en ufak bir zorlukla karşılaşınca işimizden şikâyet edip yeni arayışlara yöneliyoruz. Ev alıyoruz, daha iyisini görünce ya da denk gelince evimizden dem vurup o ev için hayaller kurmaya başlıyoruz. Araba alıyoruz, daha kalitelisini görünce memnuniyetsizlik dürtümüz devreye giriyor. Kendimizinkinden daha iyi, daha lüks bir yaşam tarzı görüyoruz. Ona gıpta ile bakıyor, neden biz de onlar gibi yaşayamıyoruz diye kendimizi yerden yere vuruyoruz. Çevremizde bu durumları yaşamayan insan neredeyse kalmadı. Hep bir sonraki hedefimizi yüksek ve sağlam atmaya, çok daha güzeli için çabalamaya ve bu çabayı sarf ederken de memnuniyetsiz olduğumuzu belirtmekten de geri kalmıyoruz.
Durup düşünelim.
Tüm bunlar neden? Bu hırs, bu açgözlülük, bu doymak bilmemezlik neden?
“Dünyada mekân, Ahirette iman” deyimine sığınmak mı?
“Benden sonrakiler rahat etsin” düşüncesi mi?
“Dünyaya bir kere geliyoruz, iyi yaşayalım” terimi mi?
Bize sunulan imkânları verimli, düzgün ve insancıl kullanmak yerine sanki hiç yok olmayacakmış gibi gözümüz dönmüşçesine har vurup harman savurma pervasızlığı neden?
Durup düşünelim.
Belki fikrinizde en ufak bir değişim olmadı ya da çatırdama. Amacım sorunlara çözüm olmak değil ya da insanların yaşam sahnesinde rol almak değil, sadece susulan, gömülen, unutulan, unutulmak istenen bir konuyu gün ışığına çıkarmak istedim.
Esenlikler dilerim, hoşça kalın.
