Bursaspor’un adının olduğu yerde başlıyor umut. Kapının eşiğinde, stadyum kapısının tam ötesinde kalıyor negatif düşünceler… Eğer lazımsa tribünlerde yeterinde yenilerini edinebiliyoruz elbette… Ancak hepimiz için en doğru olan asla gereğinden fazla umutsuzluğa kapılmaktır…
Zor dönemlerden geçen Yeşil Beyazlılar, saha içinde mutlaka sonucu elde etmelidir. Ama mentör, ama psikolog, konunun uzmanı kimse illa ki sürecin içerisinde bir beyin yıkama operasyonu gerçekleştirmelidir.
Kafası sahada olan sadece oraya konsantre durumda bulunan futbolcular bizleri başarıya taşıyacak taraftaki kişilerdir. Kriz yönetimine çare bulan, yaşadığı sıkıntıları aşmak için mücadele eden ekip adını doğru yerde görebilir.
Bursaspor’un en büyük sorunu istikrarsızlıktır. Son dönemde en sıkıntılı durum ‘istikrarsızlık istikrarı’ yakalamasıdır. Ne yönetim, ne teknik direktör ne de futbolcu… Hiç uzun zamandır takımda yer alan biri olarak gösterilemiyor…
Bu ciddi anlamda bir problemdir. Çünkü bizlerin Bursaspor’dan beklentisi artık taşların yerine oturduğu, kurumsal ve saygın bir yapıya bürünmesidir.
Bunların oluşması için de önce saha sonuçlarının yardımcı olması gerekiyor. Bunun için de futbolcuların büyük bir motivasyonla çalışması gerekiyor.
Can çıkmadıkça huy çıkmıyor, Bursaspor’un olduğu yerde asla umut bitmiyor…
İkinci Lig’e düşmemesi iple çekenlerin hevesinin kursağında kalması gerekiyor.
