Yanı başında oturuyorum çocukluğumun,
Sarılıyorum ona sıkı sıkı,
Baktıkça küçülüyorum,
Baktıkça diniyor badem ağaçlarına özlemim.
Saç örgülerimi tutuyorum iki ucundan,
Uzun incecik bir söğüt dalı gibi,
Üzerimde en sevdiğim mor kurdaleli kazak,
Annemin elleri kokuyor,
Uzanıversem avuçlarına boydan boya,
Yumuşacık kirpiklerini üzerime örtsem.
Hala hayatta diyorum şu ayva ağacı,
Çok yaşlanmadıysa,
Hadi bana yine salıncak yap anne,
Ve benim için öp rüzgarı.
Alacağım var çocukluğumdan,
Büyümüşlüğüme…
Konuk Şair: Hatike Şengül
Yorum