Verdiğin ve yaşattığın tüm o acıya rağmen,
Sana tek bir teşekkür borcum var.
Hemen yorulurdum önceden.
Senin sayende yorulmamak ne demek onu öğrendim.
Seninleyken hiç yorulmadı kalbim.
Nefes alış verişlerim hep bu sebepten devam etti.
Yaşam telaşına düştüm birden.
Koştum.
Yollar koştum.
Engeller atladım.
Düştüm de çok.
Ama yorulmadım hiç.
Sen de yorulmadın kalbimi acıtmaktan.
Yine de tek kelimeydi dökülen dudaklarımdan.
Olsun.
Olsun dedim hep.
Daha çok koşacağım.
Sonu hüsran da olsa bu anı yaşayacağım.
Sonunun hüsran olduğunu bilerek koştum.
Nefesim kesildi.
Koştum.
Yeri geldi yoruldum.
Yine koştum.
Tüm çabalarıma rağmen,
Sana gelen yolların son adımında,
Kalbim elinde yolun karşısında beni bekledin sen.
Sonra da hiç acımadan önünde bulunan tren raylarına fırlattın kalbimi.
Kaç kilometre yol gittim o günden sonra hiç saymadım.
Senin olmadığın yerlerde ikimizi aradım.
Kaç yolcu oturdu yanımdaki boş koltuğa,
Hiç saymadım.
Sendin aradığım.
Sonra ise aradığımla kaldım.
Sen ulaşamadığım yüksek dağların tepesinde,
Bense yollarda kaldım.
Yorum