Her Çocuk Alkışı Hak Eder

Bugün karne günü. Heyecanlar dorukta!

Birinci sınıflar, hayatlarında ilk kez karne alacak. Belki de abi ve ablalarının heyecanına birçok kez tanık oldular ama bu sefer durum farklı. Bu kez başarılarını gösteren bir belgeyi, yani kendi karnelerini alacaklar.

Sekizinci sınıflar için ise bu karne notları oldukça önemli. Çünkü gidecekleri lise, bu notlarla belirlenecek. Yeni kuracakları arkadaşlıklar ve sağlam dostlukların temelleri lise yıllarında atılacak. Ayrıca iyi bir liseye gitmek, iyi bir üniversiteye gitmenin ilk adımı olarak kabul edildiği için bu karne onlar için çok değerli.

Lise öğrencileri de bugün karne alacak. Belki küçükler kadar heyecanlı değiller ama bu karne onlar için de önemli. Çünkü not ortalamaları, üniversiteye giriş puanlarına etki ediyor.

Yani bizler, altı yaşından on yedi yaşına kadar sürekli karne alıyoruz. Yılda iki karne, yani her dört ayda bir karne…

Peki Bu Karneler Çocukları Nasıl Etkiliyor?

Elbette karnelere karşı değilim. Ancak üzerinde durmak istediğim konu, karnenin çocuklar üzerindeki etkisidir.

Her ailenin karneye verdiği tepki aynı olmayabilir. Karne, öğrencinin bir dönem boyunca gösterdiği başarının rakamlara dökülmüş halidir. Karne bir sonuçtur ama asla son değildir. Başarı ya da başarısızlık, devam eden eğitim sürecinde değişebilir.

Bu yüzden ailelerin karneye verdikleri tepkiler ölçülü olmalıdır. Başarıyla gelen abartılı hediyeler, aslında başarısızlıkla gelen cezalarla aynı değerdedir.

Akrabaların ve Çevrenin Karne Merakı

Günümüzde akrabaların karne tepkileri de oldukça fazladır. Tatilde öğrencilere sorulan ilk soru genellikle “Karnen nasıl bakalım evlat?” olur. Bu soru, çocuğun nasıl olduğu sorusundan önce geliyorsa bu büyük bir hatadır.

Bu durum, çocuk üzerinde olumsuz bir etki meydana getirebilir. Hele de bu soru, akrabaların toplandığı bir ortamda sorulursa… Farklı başarı düzeylerindeki çocuklar kıyaslandığında, sonuç hiç de iç açıcı değildir. Bu, çocuklar arasında düşmanlığa ve hatta ileriki yaşlarda çocukluk travmalarına yol açabilir.

Ne yazık ki bunu pek az akraba fark eder.

Bir de çevrenin karne merakı vardır. Karne sonuçları, mutlaka bilinmesi gereken bir haber gibi yayılır. Hele bir de konu komşunun fısıltıları vardır ki… Çocukların bu konuşmaları duymadığı sanılır ama her çocuk duyar.

Bu yüzden konuşmalara dikkat etmek gerekir. Büyüklerin düşünmeden söyledikleri sözler, bir çocuğun kalbinde ve zihninde ömür boyu silinmeyen yaralar açabilir. Ablasıyla kıyas edilen minikler, küçük kardeşinin başarısının gölgesinde kalan büyükler, teyzesinin oğluyla ya da üst kattaki komşunun kızıyla karşılaştırılan çocuklar… Tüm bunlar, çocuklarda derin yaralar açabilir.

Karnenin Asıl Amacı

Unutulmamalıdır ki karne, sadece bir dönemdeki başarıyı gösterir. Öğrenciye, bir sonraki dönemde daha iyi ve başarılı olma gayreti sağlar. Asıl amacı budur. Çocuğun psikolojisini bozmak değildir.

Bu yüzden karneleri alan çocuklar olsa da karnenin sorumluluğu biz büyüklere düşmektedir.

Her çocuk, kendi karnesine göre bir alkışı hak eder. Notu kaç olursa olsun, çaba ile alınan her not değerlidir. Takdir etmek neden bu kadar zor, hiçbir zaman anlayamadım.

Özel bir okulda çalışırken, 95 notunu görmezden gelip “Neden 5 puan daha alamadı?” diyerek üzülen çok veli gördüğüm için midir, bilemiyorum. Ya da hep öğrencilerin yanında olduğum ve onları çok sevdiğim için midir, onu da bilemiyorum.

Şimdiden tüm öğrencilere eğlenceli, gezmeli ve bol okumalı bir tatil diliyorum!