Şimdi seni kimde arasam da bulsam,
Hangi gölgenin peşinde mahkumsun?
Ellerim bir parça, gönlüm bin…
Nerede tutsam da seni saklasam?
Bir avuçtan eksik kocaman bir korsun,
Hangi mevsimin çiçeğisin?
Yüzünde koca bir orman filizlenir.
Yürürken kaldırımda bir başıma,
Peşimde usul usul giden sendin.
Nereye kaçsam da ardımdan,
Yol diye yürüdüğüm sendin.
Umudumun son yaprağıydı yakınlık,
Köşeyi dönünce sen vardın…
Sonrası kocaman bir aydınlık.
Duyduklarımla gördüklerimin şahidi ayrılık;
Neye kör, neye sağır olsam da kalsam?
Gitmek vefasıdır sevginin.
Dilimde birkaç defadan sonra silinir ismin.
Ezberim de kötüdür, bilirsin…
Yazıyorum diye anıyorum sanma,
Duruyorum diye yanmıyorum sanma.
Uzunca şeyler yazamam artık.
Bir gün geri dönemem artık.
Hem yorgunum hem kırgın…
Gözlerimde yaşlara ihanet edemem artık.
Ben ırak yoldan geldim,
Sen ırak yola vardın.
Dünya tahterevalli olsa,
Ben yanına düşmem artık.
Bir gazetenin mani köşesi gibi şiirim,
Aklımdaki üç beş hecedendir;
Beterim.
Hep ağır şeyler yazılmaz ya,
Düz yaşamak lazım hayatı şiir gibi!
Şu kaldırım bankında bir başıma,
Çayım demli, ben biraz demliyim…
