Yağmur damlalarının sesiyle huzurun kollarına bırakıyordum ruhumu. Her yağmur yağışında asla tutamıyorum kendimi parmak uçlarımda hissetmek istiyorum, avuç içlerimi gıdıklayışını seyretmek.. Nasılda mutlu ediyor beni bir bilseler, her yağmur yağışında o cama koşuşum o elimi sarkıtışım, yağmurla bütünlenişim… Sanki dünyayla dokunuşlarımla sohbet etmek ister gibi. Elimi camdan uzatırken her seferinde zihnimde bir şiiri dinliyorum. Yağmur ve şiir ayrılmaması gereken ikili, sohbetlerine doyum olmayan bir dost gibiler. Rabbimin yeryüzüne benim için sakladığı en güzel hediyeler, her karşılaştığımda gülümsetiyor. Sadece yüzümü değil yüreğimi de… Ellerimle dokunarak doyamadığımı farketmiştim ve içimdeki hisse engel olamayıp kapıya yöneldim. Üstümdekilerle öylece çıkıvermiştim, bir buluşmaya yetişir gibi.. Belki de öyleydi. Sokağa adım atar atmaz kollarımı açtım iki yana güzel dostumu kucakladım, vücuduma değen her damlayla dahada hafifliyordum. Yağmuru dansa kaldırmak hayatımda tattığım en güzel duygulardan birisiydi,tarifsiz… Yağmurda yürümeye başladım. Her şeyi bir kenara bırakıp sadece kendime odaklanmak istiyordum, sadece ânı hissetmek. O anda aklıma yağmurda dostlarımla el ele koştuğum zamanlar gelmişti, sevgiyle dolu sıcacık bir el ve üzerime dökülen damlalarla ruhumu hafifleten 2 dostun bir araya gelişi dünyanın içinde saklı bir cennet gibi… Ah güzel hatıralar, kalbime çiçeklerle donatmayı çok iyi başarıyorlar. Ben yürümeye devam ettikçe yağmur dinmeye başlamıştı bile. Tanımadığım bir sokaktan geçerken iki yabancıyla karşılaşmıştım. Birbirlerine bağırarak kavga ediyorlardı yolun ortasında. Hayretle izliyordum, içimdeki kaygılı hisse engel olamayarak. Kalpleri uzaklaşmış belli ki duyurmaya çalışıyorlardı birbirlerine.
“Senin yaptıklarını da unuttum sanma…”
“Ne umursamazsın sen be adam…”
…
Düşünüyorum da insanlar karşısındakinin nasıl hissedeceğini düşünmeden davranışlar sergileyip, sözler döküyorlar dillerinden. Dilindeki bütün iğneleri batırıyorlar karşısındakinin kalbine. Bu rengarenk dünyayı bir anda siyah beyaza çeviriveriyorlar. Tam yanlarından geçip ilerlerken bir sessizlik olmuştu, birkaç sözle yankılandı mahalle…
“Seni seviyorum…”
Sadece o cümleye takılı kalmıştım. Olduğum yerde o an kalıp arkama döndüğümde iki bedenin bir bütün olduğunu görüp gülümsemiştim. Soğumuş havaya rağmen sıcacık olmuştu ruhum.Tesiri çok güçlü bir ilaçtı sanki. Sımsıkı sarılmanın nasıl güzel hissettirdiği aklıma gelmişti. Gözlerim dolu dolu olarak yolun keyfini çıkartarak evimin yolunu tuttum.
Kelimeler öyle sihirli ki yıkıyor da yapıyor da… Dilerim ki hep ısıtsın yüreğimizi… Söylediğimiz ve duyduğumuz her an tazelensin günümüz.
Eve doğru giderken telefonuma gelen bildirim sesiyle düşüncelerimden soyutlanmıştım. Elimi cebime atıp telefonuma bakmıştım.
‘1 yeni mesaj’
Mesaja tıklar tıklamaz yüzümde gamzelerimi çıkartacak kadar bir gülümseme oluşmuştu. Gözlerimde eşlik etti dudaklarıma, her yanımı dolduran bu güzel hisle derince güçlü bir nefes aldım.
Bahçelerimi yeşertip çiçeklendiren sadece bir cümle olabiliyor…
1 yeni mesaj
“Seni çok seviyorum”
Her yazın gibi bu yazında harika. Sevgi herşeyin güzel olmasına tek sebep. Bende seni seviyorum arkadaşım….
Her zamanki gibi suskun bıraktın bize başarıların dayım olsun inşallah yeni harika yazılarını heyecanla bekliyoruz her zaman gibi🌸
Her daim güzel yazilarini okuyoruz bu da çok güzel bir yazı olmuş
Diğer yazıların gibi buda çok güzel bir yazı olmuş. Başarılarının devamını diliyorum canımm 🥰
Yine kalplere dokunan, ruha iyi gelen yazılarınla bizi mutlu ediyorsun .
Ozmn bir yeni mesaj da benden
Seni Seviyorum canım dostum❣️🙈
Eline emeğine sağlık balım yine harika bir yazı olmuş 🌸❣
yine bir solukta okudumm, her seferinde bir öncekinden daha güzeliyle karşımızdasınn🧚🏻♀️✨💗