Şiirler

Her Yer Karanlık

0

Her yer karanlık,
Anne,
Nöbetteyim.
Elimde demirden soğuk eller,
Sağır eden gecenin sabahındayım.
Korkuyorum.
Usul usul yürüyor ayaklar,
Çıplak ayaklar kanlı eller,
Toz içinde gözler,
Bana sesleniyorlar.
Her yer karanlık,
Anne,
Korkuyorum.
Çok korkuyorum anne,
Ölmekten,
Ölememekten,
Haksızlıktan,
Adaletsizlikten,
Yaşamdan,
Arka bahçedeki çicekler açtı mı?
Kediye süt verilmez anne.
Uyundun mu anne?
Bu gece huzursuzum.
Her yer karanlık,
Ne çok yıldız kaydı.
Dilek tuttun mu anne?
Anne seni üzdün mü?
Beni seviyorsun demi?
Gözlerim ağrıyor.
Uyursam kızma anne,
Her yer karanlık.
Ve ben korkuyorum.
Ölümden değil,
Ölüme terk edilmekten.

Özlem Özge Karamık

Öfke ve Öfke Kontrolü

Önceki makale

Sevmek mi Sevilmek mi

Sonraki makale

Yazarın Diğer Yazıları

Yorum

Yorum yapın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Daha Fazla Şiirler