Bülbül, kendine,
Peyk-i amber arar idi.
Nübüvveti gülde buldu.
Kabesi gülüstan,
Miracı diken oldu.
Ne var ki çağ o çağ değil!
Ekmekler bozulalı, helâl sütler kesileli,
Pilli bülbüllerin,
Naylon gülleri pleybekle tavladığı zamanlardayız şimdi.
Geceler uzadı, rüyalar kısaldı.
Sevi göğsümüzde kanadı kırık son yılkı attı.
Koştu, koştu, koştu, koştu…
Çatladı!
Güzeli iyiye yeğ tutan kim varsa, işte onların bu vebal.
Yorum