Her anımda karşıma çıkan isimsiz heyecanım o,
Ona boyun eğerken yenilmediğimi hissediyorum.
Ruhumdaki hevesleri el üstünde tutan o,
Sonu gelmeyen bir rüyaya dalışım o,
Geri çevrildiğimde ısrarım, her kaybettiğinde başlangıcın o,
Sesiyle örtüyorum korkularımın, pişmanlıklarımın üzerini,
zarafetiyle atmosferi mutlulukla dolduran o,
Baktığım her ufukta gözüme dolan aydınlık o,
Bir yalnızlığın gölgesine kaç hüzün sığar?
Bakışı beni buraya çiviledi, sonsuzluğum o,
Şu ana kadar yaptığım en mutlu kaza o,
Aynı sayfada dolaşan birbirine kavuşamayan iki çizgi gibi,
Bütün ağrılarımın en dokunaklısı onun yokluğu,
O, sessizliğimi gülümsemesiyle besleyen su,
Çocukluk korkularımı oyunu çeviren, beni neşelendiren o,
Aptal olmadığımı, huysuz olmadığımı, farklı olduğumu hissettiren o,
Yıldızları yakın eden o, geceyi ırak,
Evden kaçmışlığım, kendimden geçmişliğim o,
Çamurlu yollarımı bir kar perdesiyle tertemiz yapan o,
Tahminlerimi, hayallerimi bana gözleriyle tarif eden o,
Gülleri koparılmış bahçemi sulayan o,
Umutsuz hissettiğim her an taze bir tomurcuk gibi uyanışım o,
Elleri bana kucak açan ana vatanım,
En büyük kavgam, direnişim, savaşım, sevişim o,
Gidince şiir, gelince şarkı olan o,
O hüzün, o keder, o yeter sonsuza kadar,
Yaramazlığım, bağışlanışım o, ama hiç kederim değil.
Kim
Yorum