Sıyrılıyorsun tüm renklerin arasından,
Renk körü olsam bile.
Farklılık var diyorum sende,
Toplanıp dedikodunu yapıyor diğer renklerde.
Umut denilen serçeyi vurdular burada,
Cenaze evinde sorulmaz ama,
Neden senin yanında oturuyor
Altın kafese evini satan tüm kuşlar?
Her şeyin fazlası zararlıysa,
Bi’ intihar yöntemi olarak
Çok mantıklı seçimsin hâlâ.
Madem ruh yirmi bir gram,
Bedenim niye taşıyamıyor bu ağırlığı?
Ölüm simsiyah bakıyor uzaktan,
Ya adres soracak
Ya da yaşıyor olmama rağmen kendine yakın buldu beni.
Kıyamet gününde
Kimse kimsenin yüzüne bakmadığında,
Lütfen gözlerimi ara,
En hayırlı amellerimin kopyasını vereceğim sana.
Kırk yıl hatırı devam ediyor kahvenin,
Anlaşmayı bozmak istiyorsun,
İzin vermiyor örf, âdet.
Kırk yıl küs kalsan bile,
Bundan da kârlı çıkıyorum
Kendime has bi’ matematikle.
