Sivas, Tuz, Dokuz

Gerektiğinde bir evin yalnızlığına katılır,
Tuz…
Korka korka sabah eden,
Bir rüyaya açılan yara,
Bozkırda cam parçası,
İnsanın hayalleri, dünyanın gerçekleri,
Dokuz gözden dökülen su,
Babanın sayıklamasından bu yana,
Toprak…
Yalnızca o yakındır, tiranın feryatları…
Zavallı, kayıtlardan başladı hayata.
Doğum, ölüm ve eksik birkaç söz,
Bedeni korkularına yedek parça,
Bildiğin zamanın oyuncağı ellerimizde,
Birleşen ihanet…
Dünya kadar az bir çoğunun hayatı,
Sivas’ın yolları sonsuza dek dilsiz,
Sıvasız evde ölmeyen adamların adları,
Tuz dokuz suyu unuttuğunda pencereler,
Denizi soluyacak,
Bekleyişin sessizliğinde diliyorum seni.