Gurbet Bana

Nereye gitsem gurbet bana,
Şu gördüğüm denizler kendim kadar uzak bana.
Yürüdüğüm yolların hiç varamadığı bir kavuşmak tütüyor göğsümde.
Ayaklarımla bedenim ters yönde ilerler bu şehirde,
Nereye gitsem gurbet bana.
İçimde eskilerden kalma bir kaç bozuk plak dönüyor,
Kafamda hiç yaşanmayacakların on sezonluk senaryosu.
Nereye gitsem gurbet bana,
Eksilmiyor eskidikçe özlemim.
Dinmek bilmeyen bir dalgası var gönül denizimin,
Deryalara yelken açmışım da limanım eksik,
Çok yol almışımda durağım eksik.
Öyle bir yorgunluk ki daha yirmili yaşlarımda,
Nereye gitsem gurbet bana.
Bir garip geldi geçiyor ömrüm,
Ellerim en güzel çiçekleri toplamadı henüz .
En güzel şarkıları söylemedim,
Çocuk oyunlarının çoğunu oynamadım.
Ben bir ağaç dibinde durup dinlenemedim.
Heyhat! Öyle mi erken bitiyor ömrüm.
Nereye gitsem gurbet bana.
Bir varmaktır tutturmuşum,
Sağ penceremden solumu unutmuşum,
Gide gide yorulmuşum,
Varmak istediğim yeri kaçırmışım.
Kendi gözyaşlarımda boğulmuşum.
Nereye gitsem gurbet bana,
Ne meskenim belli ne durağım;
Ben bu ömrü dertle yoğurmuşum.