Yeryüzüne ilahi bir ruhla gelmiştik, hatırlıyor musun?
Yaratılış Hakk’ın adınadır.
Bir ömrü bin yürek gibi yaşamak O’nun adına.
Bu bedene üflenen ruhunun gayesi vardı.
Taşıdığın yüreğin Yaradana bir borcu…
Hangi sabahlarda bozuldu yeminler?
Hangi gecelerde yıkıldı Gazze’de ulu mabetler?!
Bir ulusun bin yıllık acısını hangi eller yazdı?
Hiç durmayan çığlıklarla biçildi şu kefenler.
Daha adı yok.
Nefesinin yurdu yok…
Sahipsiz acı çekmek olur mu?
Tek celsede yitirilmiş tüm kaderler…
Bir boşluğun koyuluğunda yakılmış en deli ateşler…
İçinde ben, içinde sen…
Suskunluğumuzda çırpınan günahsız çocuklar…
Kuytularda kayıp analar, babalar…
Şimdi hangi sabaha uyansak, dünya günahkâr.
Hangi geceye uzansak, dünya koca bir yalan.
Özgürlük süslü bir yalan artık Filistin’de.
Umudun bir anlamı olmalıydı oysa.
Kahır dolu bu topraklarda,
Kim bilir, yeşerecek bir gün hakikatler…
