Sensizlik

Gülüşünde ki gün yüzüne koştum, fırtınalarımı yerle bir eden,
Gözlerinde ki yıldızların ışıltısına tutundum, uçurumlar da boğulduğum,
Bilmediğim bir masal buldum, omuzlarına düşürdüğüm yalnızlığımı saran,
Güneşi açtı, kalbimin sevgi tohumları yeşerttikçe şefkatle saran yüreğin…
Dokunduğum gözlerin, öldüren ayaz,
Sarıldığım kalbin, merhametsiz zehir,
Huzur dediğim ellerin kör kılıç,
Yemyeşil ormanları eteklerinde biriktirmiş dağ dediğim ruhun ihanet getirmiş.
Uçmayı yeniden öğrendiğine inandığım kalbime…
Evet yanıldım.
Evet aldandım.
Ama olmuyor,
Ama gidemiyorum senden.
Anlatamıyorum yüreğime sevmediğini,
İnandıramıyorum aklımı yokluğuna…
Biliyor musun!
Hep ruhumda yakalanıyorum sana,
Hep kokunu buluyorum soğuk yalnızlığımda.
Ve,
Hep kaçırıyorum kalbimi senli yarınlara.
Ve,
Hep içimde bulduğum sensizliğimle…