Günyüzü albayım, gün yüzü!
Gerçekten de haram mıdır acaba Bursaspor taraftarı için gün yüzüne kavuşmak? Ya da sorunsuz bir sezonu arkasına yaslanarak doya doya izlemek bir imkansız mıdır?
Sıra dışı bir sürü karşılaşmadan zaferle ayrılırken, okyanuslara kulaç çırparken, derede boğulmak da neyin nesi?
Bursaspor’un Diyarbakır ekibi karşısında elde ettiği zaferin ardından ligin iddialı takımlarından Esenler Erokspor önündeki geri dönüşüyle aldığı 1 puanın hemen arkasından kayıplar ne demek?
Ankaraspor engelini aşamamak, averaj takımı kimliğindeki Tarsus İdmanyurdu önünde puanı zor kurtarmak nasıl açıklanabilir?
2-0 öne geçtiğin bir karşılaşmada 3 gol yiyip geri düşmek sadece Bursaspor’a yakışır bir durum olsa gerek herhalde…
İsmail Ertekin Hoca’nın bambaşka bir mizacı var. Herkes tarafından kabullenilmeyen, kimine göre üst perdeden konuşup, insanlara da tepeden bakan bir tavrı var.
Futbolda ortaya koyduğu başarılar ve Bursaspor’da bu fırsatı ne kadar istediği gerçeği de var!
Kimse anlayamadı bu kısır döngüyü, kimse de bu bilmeceyi çözemedi zaten.
Tamam transfer tahtasının kapalı olması birçok sıkıntının ana kaynağı. Ben daha çok yeni futbolcu grubunun eskilerine oranla az kalibre olması gerçeğini daha büyük problem olarak görüyorum.
Daha olmayan bir meyveyi dalından koparıp ondan bir aroma elde etmeye çalışıyoruz. Bize daha önce sinyal vermeseler itiraz etmeyiz de ara ara göz kırpıp bir daha kaybolmak neden?
Bir Bursa masalı dinliyoruz gözlerimiz kapalı… Mutlu son olması için dualarımız dualarımıza karışıyor.
Ama bu hikayenin kahramanlarının ne istediğini henüz anlayamıyoruz.
Bakalım zaman bize ne gösterecek?
