Çok sonra anladım,
Bu yağan yağmur senin içinmiş.
Mayalanıyorum toprağın göğsünde.
Şu açan çiçekler,
Güneş,
Aslında senin içinmiş.
Mayalandıkça özüme dönüyorum.
Meğerse ben de senin içinmişim.
Tekrar yaşayabilir miyiz diyorum.
Öylesine,
Umutla,
Özlemle,
Tekrar yaşasak o zamanı,
“Her şey daha farklı olurdu” diye düşünüyorum.
Gerçi yaşamak ile bitmiyor ki…
Katlanmak lazım tüm acılara.
Yaşamak bir şiir ise,
Ne oldu kelimelerim, harflerim mi tükendi?
Ne oldu mürekkep mi bitti?
Ne oldu gittin mi?
(04.01.2019 / Mersin)
