Bir şeyi kaybetmek için önce ona sahip olmak gerekir… (F. M. Dostoyevski)
Bana göre kaybetmek üç türdür:
Elinde olmayan sebeplerden, elinde olan sebeplerden ve farkında olmadığın sebeplerden kaybetmek.
Elinde olmayan sebeplerden kaybettiğin neyse onu geri döndermek mümkün değildir; bu, algılamadan ettiğimiz hatalar olabilir, yakın olan birinin hayattan göçmesi olabilir, sahip olduğumuz yeni olan her ne varsa, onun eskimesi olabilir, senin bile eskimen olabilir. Çünkü hemen her gün her saat her an eskiyoruz. Çünkü zaman kaybediyoruz. Bunun için geçmişi değiştiremeyiz ama geleceği güzelleştirecek işler yapabiliriz. Bunun için şu ana odaklanmamız gerek.
Yine bana göre elinde olan sebeplerden kaybetmek anlamsız geçen bir ömürdür, birini bilerek hayatından çıkarmaktır yada istemsizce yapılan umursamazlıktır.
Üçüncüsü, yani farkında olmadığın sebeplerden kaybetmek ise ön yargı ile geçen zamandır. Mesela gelecekte çok iyi bir arkadaşın olacak kişiye yeni tanıştığında ona ön yargı ile yanaştığın zaman dilimidir. Farkında olmadığın diğer sebeplerden kaybetmek ise sevdiğin birine zamanında onu sevdiğini söylememektir.
Farkında olduğun, olmadığın ve ya bilerek kaybetmek aslında elinde olanların kıymetini bilmek için varlar ve kaybetmek kazanmaktır… Kaybetmek anlamlı bir ömür, paha biçilmez zaman, kıymetli insanlar kazanmaktır. Her kaybediş aslında bir varoluştur…
Yorum